از یه جایی به بعد به خودت میگی…

اصلن چه دلیلی داره به کسی بگم حالم بده ؟

اونا چیکار میتونن واسم کنن…

جز گفتنِ یه الهی بمیرم ،

جز گفتنِ یه ناراحت نباش میگذره …

در روز اونقد می خندی و میگی وای …

من چقد خوشحالم که خودتم باورت میشه

واقعن حالت خوبه اما شبا

وقتی سرتو میذاری رو بالش میگی نه !!

اونقدرا هم خوب نیستم .

کم کم گریه کردن یادت میره ،

میریزی تو خودت ؛

غمه دوریشو ، اینکه رفت با کـَسه دیگرو …

میگی به من چه !!

چند وقت بعد میبینی دیگه نمیتونی …

سره یه موضوعِ کوچیک گریه میکنی ،

داد میزنی ،

میگی چه بلایی داره سرم میاد ؟

به خودت فُحش میدی ، میکوبی به درو دیوار ،

همه بهت میگن چته ؟

تو که اینقد ضعیف نبودی !!

توو دلت میگی …!

اونقد قوی بودم که دیگه ته کشیده …

تمومِ افکارم ، باورام ، احساسم ،

حتا خودمم دیگه ته کشیده..

نظرات شما عزیزان:

فرید

ساعت16:10---11 فروردين 1395

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام وبلاگت خیلی خوبه امید وارم همین جوری که اومدی بیشتر پیشرفت کنی اگر خواستی میتونی به وبلاگ من یعنی ارئه قالب و ابزار وبلاگ و خدمات گرافیکی و اموزش فتوشاب و اموزشات مربوط به وبلاگ نویسی

http://yoozzgraph.rozblog.com/

بیایی به پیشرفتت کمک میکنه

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: